koeienvlaaien die als moerassen tussen
het gras lagen te dampen die wij
ontvlucht zijn een oase aan schaduw
zochten om met koelte onze woorden
af te stoffen het zweet al door lagen
stof heen drong huid vastplakte aan
nieuwe gedachten wij het bord met
OpenPodium uit aarde los sneden
over de middellijn van fietspad op de
grond neerlegde zodat onze poëzie
ook passerende fietsers aanraakte en zij
verrast door zoveel amok toch even
stilstonden ons met geduld volgde in al
onze bewegingen als van water werden
wij vloeibaarder dan ooit goten onze stemmen
in klanken die wellicht botsten met wesp &
vlinder vlieg & libelle rups & slak
©mt.H.g.Hooghwinkel/Marijke-2015/gedicht ontstaan in de vaart van het schrijven................
in de schaduw: Marijke Hooghwinkel |
In de bloedhete zon: Marijke Hooghwinkel |
Ná onze verplaatsing naar een schaduwrijke plek: Lars Reen zingt zijn 'Applaus' |
Marga van Bergen, Lea Theunissen: in de schaduw! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten